آژیرها و زنگ هاکه به عنوان تجهیزات آلارم صمعی اعلام حریق می بایست دارای شدت صوت خروجی مناسب باشند تا بتواند هشدار لازم را به گوش کلیه حاضرین برساند.
مطابق با استاندارد NFPA مقدار سیگنال صوتی تجهیزات هشداردهنده می بایست از تن های بالا و پایین برخوردار باشد. بر همین اساس مقدار فشار صوتی خروجی نباید بیش از ۱۲۰dB باشد. در محیط هایی که نویز محیطی آن زیاد بوده (بالاتر از ۱۰۰dB) و حضور نفرات نیز در آن محیط موجود است می بایست از فلاشر جهت آلارم استفاده کرد. جهت طراحی فشار صوتی خروجی باید بدین صورت باشد که مقدار صدای شنیده شده در فاصله ی ۳ متری نباید کمتر از ۷۵dB و بیشتر از ۱۲۰dB باشد.
شدت صوت خروجی تجهیزات صمعی در مکان های مختلف متفاوت بوده و بستگی به نویز محیطی و کاربری آن محل دارد، به طوری که می بایست شدت صوت خروجی به طور متوسط ۱۰dB تا ۱۵dB بالاتر از نویز محیطی همان مکان باشد.
در اماکن خواب به دلیل سطح هوشیاری پایین تر، مقدار شدت صوت شنیده شده می بایست در حدود ۷۰dB در فاصله ی ۳ متری بوده و یا ۱۵dB بالاتر از حداکثر صوت محیطی باشد.
انواع ساندرها:
۱- زنگ (ALARM BELL) : این تجهیزات از نوع فلزی بوده که با حرکت جسمی مکانیکی در صفحه ای فلزی صدایی متفاوت با آلارم های دیگر تولید می کند. معمولا از این نوع تجهیز جهت اطلاع حاضرین از فعال شدن سیستم اطفاء حریق استفاده می شود.
آژیرهای اعلام حریق به عنوان بخشی از سیستم هشدار حریق، برای اطلاع‌رسانی به ساکنین ساختمان در صورت وقوع حریق استفاده می‌شوند. این آژیرها در انواع مختلفی طراحی شده‌اند تا با توجه به نیازهای محیطی و کاربردی، بهترین عملکرد را داشته باشند. در زیر به برخی از انواع رایج آژیرهای اعلام حریق اشاره می‌شود:
۱- آژیر صوتی (Sound Alarm)
– این نوع آژیر با تولید صدای بلند (معمولاً به صورت بوق یا زنگ) افراد را از خطر آتش‌سوزی مطلع می‌کند.
– می‌تواند به صورت تک‌نواخت یا با الگوهای صوتی مختلف (مانند صدای متناوب) طراحی شود.
– مناسب برای محیط‌های عمومی مانند ساختمان‌های اداری، مدارس و فروشگاه‌ها.
۲- آژیر نوری (Visual Alarm)
– این نوع آژیر از نورهای چشمک‌زن (معمولاً قرمز یا سفید) برای هشدار به افراد استفاده می‌کند.
– بیشتر در محیط‌هایی که سطح صدای بالایی وجود دارد یا افراد ناشنوا حضور دارند، استفاده می‌شود.
– مناسب برای مکان‌هایی مانند کارخانه‌ها، سالن‌های کنفرانس و بیمارستان‌ها.
۳.- آژیر صوتی-نوری (Sound and Visual Alarm)
– ترکیبی از آژیر صوتی و نوری است که همزمان از صدا و نور برای هشدار استفاده می‌کند.
– این نوع آژیرها برای محیط‌هایی که نیاز به هشدار قوی‌تر دارند، مانند ساختمان‌های بزرگ یا مکان‌های پرسر و صدا، مناسب هستند.
۴- آژیر گفتاری (Voice Alarm)
– این آژیرها به جای صدای بوق، از پیام‌های صوتی ضبط‌شده یا زنده برای هشدار استفاده می‌کنند.
– پیام‌ها می‌توانند شامل دستورالعمل‌های تخلیه یا اطلاعات مربوط به محل حریق باشند.
– مناسب برای مکان‌های بزرگ مانند فرودگاه‌ها، مراکز خرید و ساختمان‌های چندطبقه.
۵- آژیر لرزشی (Vibrating Alarm)
– این نوع آژیر بیشتر برای افراد ناشنوا یا کم‌شنوا طراحی شده است و از طریق لرزش، هشدار را منتقل می‌کند.
– معمولاً به صورت دستگاه‌های قابل حمل یا بالش‌های لرزشی استفاده می‌شود.
۶- آژیر ویژه محیط‌های خطرناک (Explosion-Proof Alarm)
– این آژیرها برای محیط‌های خطرناک و مستعد انفجار (مانند پالایشگاه‌ها یا کارخانه‌های شیمیایی) طراحی شده‌اند.
– از مواد ضد انفجار ساخته می‌شوند تا در شرایط خطرناک نیز عملکرد مطمئنی داشته باشند.
۷- آژیر بی‌سیم (Wireless Alarm)
– این آژیرها به صورت بی‌سیم با سیستم اعلام حریق مرکزی ارتباط برقرار می‌کنند.
– نصب و راه‌اندازی آن‌ها آسان‌تر است و برای ساختمان‌هایی که تغییرات معماری مکرر دارند، مناسب هستند.
۸- آژیر هوشمند (Smart Alarm)
– این آژیرها به سیستم‌های هوشمند ساختمان متصل می‌شوند و می‌توانند از طریق اپلیکیشن‌های موبایل یا سایر دستگاه‌های هوشمند کنترل شوند.
– قابلیت ارسال نوتیفیکیشن و گزارش وضعیت را دارند.
انتخاب نوع آژیر اعلام حریق به عوامل مختلفی مانند اندازه ساختمان، نوع کاربری، تعداد افراد حاضر و شرایط محیطی بستگی دارد. در طراحی سیستم اعلام حریق، باید از ترکیب مناسبی از این آژیرها استفاده شود تا ایمنی به حداکثر برسد.